Spotkanie z Szekspirem w błędowskim zespole szkół (Zdjęcia)

Gimnazjaliści przygotowali montaż słowno-muzyczny. Przy wykorzystaniu multimediów zapoznali ich z życiorysem dramaturga, a następnie przedstawili inscenizacje fragmentów trzech tragedii „Makbeta”, „Hamleta” oraz „Romea i Julii", przy czym ostatni z utworów pojawił się w dwóch odsłonach – klasycznej i uwspółcześnionej. Uczniowie nie bez przyczyny wybrali właśnie te dzieła.

Stanowiły one podstawę, łącznie z biografią autora, przeprowadzonego wcześniej konkursu międzyszkolnego. Brali w nim udział gimnazjaliści z Publicznego Gimnazjum im. Józefa Chełmońskiego w Błędowie, Gimnazjum im. Józefa Chełmońskiego w Bielawach oraz Gimnazjum im. Bohaterów walk nad Bzurą 1939 r. w Kocierzewie Południowym. Podsumowanie projektu było doskonałą okazją do nagrodzenia laureatów niniejszego konkursu. Pierwsze miejsce ex aequo zajęli Bartosz Wojciechowski i Michał Jabłoński, drugie miejsce Karolina Muras (wszyscy z gimnazjum w Błędowie), a trzecie Kinga Stasiak z gimnazjum w Bielawach.

Uczniowie podkreślili, że szekspirowska sztuka nie ulega dezaktualizacji, gdyż ukazuje pragnienia i emocje, które towarzyszą ludziom na każdym etapie rozwoju cywilizacyjnego. Dlatego też inspiruje ona kolejne pokolenia artystów. Na potwierdzenie tej teorii Łukasz Płuska wydeklamował wiersz jednego z najwybitniejszych polskich poetów doby romantyzmu Cypriana Kamila Norwida „W Weronie”.

- Ogromnym zaskoczeniem dla publiczności okazał się przygotowany przez gimnazjalistów pokaz mody – informuje Ewa Piorun, koordynator szekspirowskiego projektu. - Dziewczęta wystąpiły w stylowych, długich sukniach oraz własnoręcznie wykonanych kapeluszach, a chłopcy, jak przystało na dżentelmenów, garniturach i melonikach. Pokaz, jak łatwo można się domyśleć, nawiązywał do mody obowiązującej na brytyjskim dworze.

Uwagę przyciągała również sama scenografia. Uczniowie zadbali o odwzorowanie realiów poszczególnych dramatów, dlatego też Julia wyznawała miłość ukochanemu, stojąc na misternie skonstruowanym balkonie, czarownice przepowiadały przyszłość Makbetowi, skupione wokół kotła, a Hamlet zastanawiał się nad sensem życia, dzierżąc w ręku atrapę ludzkiej czaszki. Nie zabrakło także typowych dla renesansu kostiumów. Całość natomiast została okraszona współgrającą z uczuciami odbiorców muzyką.

Przedstawienie zostało przygotowane pod kierunkiem nauczyciela języka angielskiego i jednocześnie koordynatora niniejszego projektu - Ewy Piorun oraz nauczyciela języka polskiego - Alicji Bombrych.