W jeleniogórskim średnią zawyżają górnicy

Region jeleniogórski nigdy nie był miejscem, który przyciągałby nowych mieszkańców wysokością pensji.

Wyjątkiem są kopalnia węgla brunatnego oraz elektrownia Turów w Bogatyni. Te dwie firmy podnoszą średni poziom płac w regionie. Podobnie jak zarobki bogatyńskich samorządowców, które należą do jednych z większych w regionie i w Polsce.

O ile te ostatnie są jawne i można je zobaczyć w biuletynie informacji publicznej, to pensje górników z Turowa i pracowników elektrowni są tabu. Nie chcą o nich rozmawiać nawet anonimowo. Jedynie związkowcy KWB Turów sprostowali niegdyś informację, że średnia płaca w ich firmie nie wynosi 8 tys zł, a 4,4 tys. zł z barbórkowym i zarobkami kadry.

Wiadomo, że w kopalni w Turowie mają dobry układ zbiorowy, wiele przywilejów i gwarancje zatrudnienia do 2017 roku. Niedawno kopalnia weszła w skład grupy przedsiębiorstw Polskiej Grupy Energetycznej.

Związkowcy w obawie, by nie stracić przywilejów pracowniczych, wszczęli spór zbiorowy. Nie jest jeszcze zakończony. Mity o dużych zarobkach górniczych trudno rozwiać, gdy nie można rozmawiać o konkretnych przykładach.

Warto jednak pamiętać, że bezpośrednio przy wydobyciu węgla brunatnego pracuje około 1300 osób i to ich zarobki mogą sięgać kwot kolegów z KGHM, czyli ok.6 tys zł w systemie czterobrygadowym pracy.

Do tego oczywiście barbórkowe i 13 pensja. Ważna jest też gwarancja zatrudnienia. Tego w innych miastach mogą górnikom z Bogatyni tylko pozazdrościć.

Druga specjalność regionu - turystyka nie daje ani takich zarobków, ani żadnej gwarancji. To są typowo sezonowe pieniądze. Nic dziwnego, że śnieżna zima cieszy właścicieli hoteli, kelnerki w restauracjach i właścicieli wyciągów.

Karpacz, Szklarska Poręba liczą złotówki, w Jeleniej Górze narzekają, bo narciarze po szusowaniu na stokach nie przyjeżdżają potem do miasta. Pustki w sklepach i knajpkach w rynku, na kilku kartka z informacją o likwidacji. To są zagrożenia dla biznesów sezonowych, których na ogół nie widzą w innych miastach.

Ludzie przyjezdni są oszołomieni dużym ruchem, kolejkami pod stacjami wyciągów, tłokiem w barach i rzadko uświadamiają sobie, że trwa to kilka miesięcy i jest zależne od pogody. W tej sytuacji inwestycje zwracają się dłużej, większa jest rotacja personelu (gdy nie ma śniegu, nie ma turystów i duża załoga nie jest potrzebna). Dlatego zatrudnieni w branży turystycznej przy podawaniu zarobków zastrzegają, że to górne granice, gdy dobrze się im wiedzie, bo jest dużo turystów.

Tę samą prawidłowość podkreślają w handlu i usługach w sklepach i punktach w Kotlinie Jeleniogórskiej. Mniej zależni od przyjezdnych są w Zgorzelcu i Lubaniu, ale też tam zarabiają mniej niż w znanych i lubianych kurortach karkonoskich.

Kotlinę Jeleniogórską upodobali sobie artyści. W Przesiece, Borowicach czy Sosnówce i innych podgórskich wioskach żyją malarze, rzeźbiarze, pisarze. Choć ich dochody nie są uzależnione od turystów, także trudno je przewidzieć. Cena jednego obrazu może szokować do czasu, gdy okazuje się, że sprzedaje się jeden na kilka miesięcy, a rachunki trzeba płacić regularnie.

Ze sprzedaży prac żyją jedynie uznani twórcy, pozostali mają gdzieś prace zlecone czy fuchy zagraniczne.

Niezależni od pogody, turystów, okazyjnych kupców dzieł sztuki mogą jedynie żyć samorządowcy i mundurowi. Tych ostatnich w regionie jeleniogórskim ubyło w ostatnim roku po likwidacji jednostki straży granicznej w Lubaniu. Pozostali maja stałe pensje, dodatki, mundurowe i raczej pewną pracę. O ile w zarobkach mundurowych nie ma różnic, to wśród samorządowców są one spore a w wysokość pensji wcale nie zależy od wielkości gminy.