Cmentarz żydowski w Łowiczu. Miejsce, w którym zatrzymał się czas.
Cmentarz żydowski w Łowiczu powstał w 1829 lub 1930 roku na skraju dzielnicy Górki. Działkę pod kirkut gminie żydowskiej przekazał książę Konstanty Romanow, który specjalnie dla swej małżonki Joanny Grudzińskiej utworzył Księstwo Łowickie.
Podczas II wojny światowej miejsce pochówku łowiczan wyznania mojżeszowego zdewastowane zostało przez Niemców. Cmentarz stał się miejscem kaźni ludności polskiej, żydowskiej oraz jeńców sowieckich.
Nagrobnych macew użyto m.in. do wzmocnienia nabrzeży rzeki Bzury oraz rzeczki Malinówki. Po zakończeniu działań wojennych nieliczni ocaleni z holokaustu Żydzi zwieźli na cmentarz część skradzionych macew. Pracami tymi zajmował się m. in. Dawid Gołąb.
Po wojnie resztki macew wykonanych z piaskowca posłużyły jako materiał na budowę pomnika „przyjaźni polsko-radzieckiej”. Wróciły na kirkut dopiero, gdy popularny „pręgierz” na Starym Rynku został rozebrany w 1991 roku.
W 1992 kirkut zlokalizowany przy ul. Łęczyckiej wpisano do rejestru zabytków.
W 1993 roku cmentarz uporządkowano, a ocalałe macewy ustawiono w rzędach. Dokonała tego Natalie Wolf z domu Kamień. Odrestaurowanie nekropolii poświęciła ona swojej matce i dziadkom, którzy tam spoczywają.
Obecnie za ceglanym murem zachowało się około 400 nagrobków. Najstarszy z istniejących pochodzi z 1831.
Cmentarz jest zamknięty dla osób postronnych. Klucz do kłódki zabezpieczającej bramę wejściową znajduje się w Urzędzie Miejskim w Łowiczu.
Jak globalne ocieplenie zmienia wakacyjne trendy?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
